Het is de kunst om de intuïtieve structuur
te laten stromen
Samen gaan we verborgen patronen en dynamieken in de systemen van jou als individu en het team waarin je werkt boven water krijgen en hanteerbaar maken. Het is de kunst om de systemische intelligentie, ik noem dit ook wel de intuïtieve structuur, te laten stromen. De kracht van systemisch werken is dat we naar het systeem als geheel kijken en daardoor oplossingsruimte vinden. De systemische wijsheid, een natuurlijke bron, lijkt door de drukte van de dag onbereikbaar. Als je vertraagt en tijd neemt om systemisch te kijken, zal deze altijd waar te nemen zijn.
We navigeren samen
Jij zit aan het stuur. Ik zit naast je met de ‘landkaart’ en ‘gereedschappen’ die nodig zijn om van A naar Beter te komen. Ik gids je. De systemische wetmatigheden nemen we als uitgangspunt:
- Ordening; er is een volgorde en ordening in zaken, rollen, taken en functies
- Er is een levendige uitwisseling in geven en nemen. Als dat niet het geval is, is er sprake van verstrikking of blokkade
- Alles heeft een plek, alles hoort erbij. Als dat niet ‘mag’ om wat voor reden dan ook, raakt het systeem verstoord
.
De systemische aanpak gaat ervan uit dat de systemen waarin we leven een grote invloed hebben op je manier van handelen. Een voorbeeld van een systeem is je gezin, je vriendengroep of je sportclub. Het eerste systeem is het gezin waarin je opgroeide. Gedragspatronen en ideeën vandaag de dag vinden vaak hun oorsprong in dat systeem. Je benadert problemen of vraagstukken vanuit dat perspectief, zowel privé of zakelijk. Gewoon omdat je niet beter weet, je hebt het zo geleerd.
Die manier van doen ‘kopieer’ je in andere systemen, bijvoorbeeld tijdens je werk. De systemische benadering kan je helpen je vrij te maken van vastgeroeste patronen. Door zaken op een andere manier te bekijken leer je je intuïtie te volgen. Deze manier van kijken biedt je nieuwe inzichten en andere strategieën van beïnvloeden, waardoor je vrij bent om je eigen weg te gaan. Het resultaat: meer kracht en regie.
Mijn visie
In het Westen (vooral in Westerse organisaties) doen we iets geks als het om verandering gaat. Als organisaties willen we graag veranderen omdat dit ervoor zou moeten zorgen dat alles goedkoper, sneller of mooier kan. Dat doen we het liefst van ‘ist’ naar ‘soll’ of van jaarplan 2021 naar jaarplan 2022. Doelen bereikt! Klaar! En door naar het volgende. In de realiteit kan dat helemaal niet, want veranderen gaat niet van oud naar nieuw.
Veranderen gaat van oud, naar het niemandsland en dan naar nieuw. Het liefste poetsen we het niemandsland weg. Er moet snel duidelijkheid komen en graag volgens een planning. Planning is handig en geeft focus, maar een heel belangrijke stap wordt daarmee overgeslagen; namelijk de overgangsfase. William Bridges noemt dit het niemandsland. Ik noem het ook wel ‘Het land van Verwondering’. Het is de plek waar je voelt dat het oude niet meer werkt en het nieuwe ook nog niet operationeel is. Het markeert de overgang van oud naar nieuw en je leert er heel nuttige dingen: hoe je omgaat met verandering, hoe je dealt met oncomfortabele gevoelens en wat er met je gebeurt als alles onzeker is. Maar ook leer je welke vaardigheden je nodig hebt om in de nieuwe wereld te kunnen werken, wat daarin jouw bijdrage is en wat wel of niet werkt.
Op weg naar creativiteit, plezier en innovatiekracht
Een andere cruciale stap in veranderprocessen, die vaak vergeten wordt, is het afsluiten van een periode en het oude te markeren. De mate waarin je het oude kunt laten voor wat het is en gevoelens accepteert, maakt dat je door kan. Je letterlijk kunt laten verwonderen en open staat voor het nieuwe. Als je de overgangsfase goed benut, ontstaat creativiteit, plezier en innovatiekracht. Als het mis gaat wordt het zwaar, lastig en kom je vast te zitten. In het samenwerken is deze manier van kijken onderliggend principe. We zijn erop gericht de creatieve spanning en innovatiekracht aan te spreken, zodat jij (of het team) aan de slag kan vanuit plezier, innovatie en positieve energie.